No.18 - Of Monsters and Men - Beneath The Skin

By The Micronaut   3 min. reading   View Comments
The casualties of greed, and those who have no integrity to show

Το 18 μας ταξιδεύει στην Ισλανδία και τους (σχετικά) νέους Of Monsters and Men (indie-pop · indie-rock), γνωστοί απ’ το all-time-classic “Little Talks”. Άλλες φορές πιο rock, άλλοτε πιο pop, είναι απ’ τις λίγες indie μπάντες που έχουν απομείνει στα playlists μου, και το αποδίδω μάλλον στα φοβερά τους κρουστά.

Στο φετινό και δεύτερο album τους, παρουσιάζουν εξαιρετικής ποιότητας ήχο. Αξίζει ν’ ακούσεις το φανταστικό “I Of The Storm” , το “Slow Life” με τη φοβερή κιθάρα, και το “Crystals” για να πεισθείς.

“I forgive what is within
Because I’m in this house
I’m in this home
All my time”

Οι Of Monsters and Men έχουν επίσης και την απάντηση στο ερώτημα, “τι 30, τι 40, τι 50;”. Στα 30 θα τους είχες πιθανόν μέσα στη δεκάδα. Στα 40 θα το πάλευες για την εικοσάδα. Στα 50 θα τους έχανες στην εκατοντάδα.

Τις Πέμπτες είμαι πάντα κουρούμπελο. Τέσσερις συνεχόμενες μέρες δουλειά είναι αρκετές να στραγγίσουν κάθε σταγόνα έμπνευσης από πάνω μου. Θα σου έγραφα για τις βόλτες στο δάσος που κάνω τα μεσημέρια με ήλιο, στο διάλλειμα της δουλειάς, και τα ατέλειωτα τραγούδια που λέμε παρέα με τα πουλιά. Γιατί λίγοι είναι πλέον οι άνθρωποι που μου κρατάν καλή συντροφιά και οι περισσότεροι τους μακρυά. Αντί αυτού θα σ’ αφήσω εδώ με μια ακόμη ερώτηση, τι είναι άραγε για σένα τέρας;

Embrace The Glorious Outcast…

Ο διάλος έσπασε το ποδάρι του, κι η Λονδρέζα Florence με τη Machine της επέλασαν φέτος καλοκαιριάτικα τραγουδώντας το ‘How Big How Blue How Beautiful’. Μόνο που έπεσαν κάπως ‘Heavy In My Arms’ (ακούγεται πάντα συνοδεία του gif που ακολουθεί). Τι κραυγή αυτή στο 03:01 λεπτό! Τι υπέροχος ρυθμός! Σαν ανάποδο βαλς -μπουμ-μπουμ-μπαμ! Θαρρείς και θα πεταχτεί ο Freddie Mercury απο κάνα δέντρο φωνάζοντας - we-will-rock-you! Όπως και το άλλο της, το ‘Over the Love’ και το ‘Shake It Out’ και…

Να μη σε ζαλίζω τελοσπάντων, γουστάρω Florence+το επιτελείο της και κάθε της κραυγή. Είναι απ’ τους λίγους καλλιτέχνες που με τραβάνε στα νερά της pop (indie-rock λένε άλλοι, στολισμένη-pop-corn-rock θα σου πω εγώ), αν και προτιμώ τον πνιγμό. Μακάρι να την ξαναδούμε στα περασμένα μεγαλεία!

Eyez Οn…

H ‏@vkotzia επιλέγει στο Νο.18 την Florence, και θα της κλείσω το μάτι, μιας και συμφωνούμε.

O @Ludens επιλέγει το When I’m Free της επίσης αγαπημένης Νορβηγίδας (με γιώτα γράφεται το τσέκαρα) Ane Brun, και μ’ αφήνει δίχως λόγια

O @gvak-vgiwrgos επιλέγει Nadine Shah και οι επιλογές του μπαίνουν έτσι σε διαρκή καραντίνα.

Same Place Many Moons Ago…
And The Lists keep Growing…

  Leave your Message here...