Λοιπόν, δεν ήταν η Μantra της Björk που γυρίστηκε πρώτη σε video clip. Δες το ακόλουθο βιντεοκλίπ, όπου εδώ ο κάμεραμαν δε τόλμησε να προχωρήσει πολύ σε βάθος. Ίσως και να μην είχε το budget για μικρότερη κάμερα. Ο καθένας ότι έχει κι όπως μπορεί…
Οι Λονδρέζοι The Kindling (alt-folk · minimal · slowcore) κέρδισαν, εδώ και κάτι χρόνια, μόνιμη θέση στη καρδιά και στα playlists μου με το πολυαγαπημένο ‘Acrobats’ (From out of the Wreckage, 2011). Δεν είναι μόνο η μαγευτικός τους ήχος, αλλά και ο ανυπέρβλητος στίχος που κάνει τη μουσική τους μοναδική:
“All these tears could fill and ocean
so why not take one as a gift away
I wouldn’t miss a single one oh no
as they were yours to take anyway”
Έχω την εντύπωση πως οι Kindling δε γράφουν μουσική ούτε για πλουτισμό ούτε καν για βιοπορισμό. Απλά γράφουν τραγούδια με ψυχή.
Το φετινό τους album By Morning είναι (όπως ήταν αναμενόμενο) και πάλι γεμάτο μελωδίες και στίχους για μοναχικές νύχτες.
Έκαστος κουβαλά μαζί με το σταυρό και την άποψη του, we reckon that by now. Ήθελα να σου γράψω για κάτι βράδια που η κάψα της σιωπής εξάτμιζε κάθε δάκρυ και η θολούρα του μυαλού απλωνόταν ως τα μάτια… Αλλά ποτέ τις Κυριακές. Θα προτιμούσα να σ’ αφήσω με μια ακόμη ερώτηση: τι παθαίνει ένα όνειρο όταν γίνεται πραγματικότητα;
Embrace The Glorious Outcast…
Αν κρίνω απ’ το ομώνυμο τραγούδι, το 5ο και νέο album Love Songs for Robots του Καναδού Patrick Watson (alternative · indie-folk) σίγουρα θα φιγουράρει σε αρκετές δεκάδες. Αν τα κύματα δεν σε παρέσυραν και έφτασες να διαβάζεις μέχρι αυτές τις γραμμές, προφανώς θα αναρωτιέσαι γιατί εδώ μπήκε στους outcasts… Η απάντηση είναι απλή. Δεν υπάρχει πουθενά ελεύθερα διαθέσιμο, αρνούμαι να ακούσω από spotify, δεν το αγόρασα, δεν μου το χάρισε κανείς και δεν έτυχε να το ακούσω ολόκληρο. Κάνω χώρο σε όσους το άκουσαν να μοιραστούν εντυπώσεις.
Eyez Οn…
Ο @Ruby επιλέγει τους Έλληνες Moa Bones στο Νο.16 και αυτόματα κλέβει τη ματιά.
O @christos_michos απ’ το ‘Σπίτι με τα Παράξενα’ του innersound-radio, επιλέγει στο Νο.15 τις μουσικές του John Carpenter και προφανώς του βγάζουμε όλοι το καπέλο.
Φυσικά και δεν περιμένω τον Δεκέμβρη να επισκεφθώ το blog του @giveitaspinGR. Το electro-nikaki σπινιάρει ασταμάτητα καθ’ όλη τη χρονιά, κρατώντας τους αναγνώστες της ενήμερους. Η ματιά κολλάει φυσικά σε Dmitry Evgrafov (No.20) και Larry Gus (Νο.16).
Μάτια και στον @triatetarta, ο οποίος στο Νο.15 αραδιάζει τις προσωπικές του φιλοδοξίες, αλλά παράλληλα μας συστήνει τις (φοβερές) ροκιές του Mikal Cronin.
Same Place Many Moons Ago…
- 2014 No.15 - Low roar - 0
- 2013 No.15 - Torres - TORRES
And The Lists keep Growing…
- No.16 - Low - Ones and sixes
- No.17 - Sangre de Muerdago - O Camiño das Mans Valeiras
- No.18 - Of Monsters and Men - Beneath The Skin
- No.19 - The Black Heart Rebellion - People, when you see the smoke, do not think it is fields they’re burning
- No.20 - Sons of Perdition and Jaran Hereid - Fossils
- All Albums
Leave your Message here...