No.14 - Hior Chronik - Taking the Veil

By The Micronaut   5 min. reading   View Comments
Considered all, we are misguided souls in the patterns of fraud

Όταν στην αρχή της χρονιάς σου ευχήθηκα για συνέργεια, δεν είχα στο μυαλό τσαρλατάνους της πολιτικής αλλά συνέργεια μεταξύ ανθρώπων που έχουν θέληση και ικανότητα να δημιουργούν. Κι αυτή η ευχή είδα να πιάνει τόπο πολλές φορές, όπως να… για παράδειγμα το debut solo album “Taking The Veil” του ελληνικής καταγωγής Hior Chronik (piano · minimal · ambient · electronic).

Σχεδόν όλα τα κομμάτια του album είναι συνεργασία. Απ’ τους τίτλους των tracks και μόνο μπορεί να απαριθμήσει κανείς τουλάχιστον έξι συνεργούς! Μιας και η κριτική έργων τέχνης είναι μια τέχνη που δεν κατέχω, θα σε παραπέμψω στον σχολιασμό του ‘a close listener’, ο οποίος καλύπτει πλήρως την πραγματικότητα.

Εγώ ρώτησα απλά τους συνταξιδιώτες μου στον ωκεανό του διαδικτύου να γράψουν μερικές λέξεις για το παραπάνω video. Μάζεψα αυτές τις λέξεις και έφτιαξα ένα μοτίβο. Αν λοιπόν αυτές οι λέξεις ήταν πουλιά, θα πετούσαν κάπως έτσι:

Οι μουσικές του Hior πιθανών και να μην έφταναν στ’ αυτιά μου ως τώρα, αν δεν ήμουν τακτικός επιβάτης στο αστερόπλοιο της Οφηλίας και την εκπομπή της “DW Ophelia”, τις παρασκευές 23:00-01:00. Αμέσως μετά το επίσης όμορφο δίωρο της Έλενας, εδώ και 3 χρόνια οι δυο κυρίες του innersound-radio ομορφαίνουν με τις μουσικές τους τα κουρασμένα βράδια κάθε Παρασκευής.

Όσο για μένα, θα προτιμήσω να χαζεύω τα μοτίβα που σχηματίζουν τα πουλιά στον ουρανό, παρά τα μοτίβα απάτης που βάφτισαν νέα τάξη πραγμάτων. Ήθελα να σου έλεγα ιστορίες για μιόνια και για τη σκέδαση Compton, για το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο και την απύθμενη γελοιότητα της τηλεόρασης, για τη θεωρία διαταραχών και τη δίδυμη γέννεση… αλλά ποιος έχει χρόνο γι’ αυτά; Θα σ’ αφήσω για άλλη μια νύχτα να βουτάς στον ωκεανό και μια απορία: Αν η σιωπή ήταν οργασμός, πόσο θα κρατούσε;

The simpler, the more beautiful… Keep inspiring, keep sharing…

Embrace The Glorious Outcast…

Η φωνή της Corrina Repp (alt-folk · experimental) απ’ το Portland των ΗΠΑ δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήχησε για πρώτη φορά στ’ αυτιά μου. Ίσως απ’ τη MysteryHeaven και τις υπέροχες εκπομπές της για ένα (μάλλον σύντομο) φεγγάρι στον Innersound-radio. Φέτος είχα την τύχη να συναντήσω την Corrina live στο Incubate Festival.

Μιας και ο λόγος για patterns, σκέφτηκα πως ήρθε η στιγμή να αναφερθώ στο φετινό της album ‘Patterns of Electricity’. Δυστυχώς η εικοσάδα είναι μικρή για να χωρέσει τόση ομορφιά. Τώρα αυτό μπορεί να σου φανεί κάπως ποιητικό και άρα ουτοπιστικό, όσο ουτοπιστική είναι και ίδια η ιεραρχία μουσικής σε λίστες. Μέχρι τελευταίας στιγμής δεν ήξερα αν έπρεπε να το βάλω στο 18, στο 14, στο 6, στο 4… Μου έμεινε στα χέρια, να το ακούω και να φωνάζω: Corrina αν μ’ ακούς να ξέρεις πως αγαπώ την αύρα και τη φωνή σου:

“I feel like I’m gonna bite it, take my
fist and high five it. You were my favorite one, and now you’re gone”

Eyez Οn…

Ο @dementia_inc επιλέγει για Νο.15 το 5ο album των Νορβηγών Arcturus (black metal) απ’ τη δισκογραφική-θεσμό Prophecy Productions και αποσπά την προσοχή μου.

O @latenighter επιλέγει στο Νο.15 τους καινοφανής Νεοζηλανδούς Unknown Mortal Orchestra και ήθελα να του γράψω πως στο live του Incubate ήταν απολαυστικοί, κι ότι παρόλο που βγάζω σπυριά με Funk και R&B μουσική, μου κράτησαν όμορφη συντροφιά για περισσότερο από μια ώρα.

Same Place Many Moons Ago…
And The Lists keep Growing…

  Leave your Message here...