Όσο στο λαβύρινθο του μυαλού σου θα χορεύουν τα όνειρα κι επιθυμίες, εγώ παραμένω στο Βερολίνο παρέα με τον αγαπημένο Oskar Schuster (piano · minimal · ambient). Ο κύριος Schuster τίμησε τη περσινή μου ‘λίστα’ με το No.1 και παράλληλα έκανε εκστρατεία στο Indiegogo για να συνθέσει το φετινό ‘Tristesse Télescopique’. Και χαίρομαι που πήρα μέρος, μιας και η προσπάθεια γέννησε ακόμη ένα φανταστικό album.
Δεν μπορώ να μεταδώσω τη μαγεία της μουσικής του. Εσύ όμως δεν έχεις παρά να κλείσεις τα μάτια και να χαθείς μέσα στον γεμάτο παιδική νοσταλγία ήχο. Κι όταν με το καλό ξαναβρεθείς, διάβασε αν θες την κριτική του acloselistener.
Άλλοτε γράφω από ευχαρίστηση και άλλοτε για να σταματήσει ο πονοκέφαλος· τότε δηλαδή, που συνεχίζεις ν’ αραδιάζεις προτάσεις αλλιώς με κάθε τελεία σε καταπίνει μια νέα άβυσσος. Σήμερα συμβαίνει το πρώτο.
Ήθελα να σου πω για τα ποδόλουτρα στα Θέρμα της Σαμοθράκης και τα μαύρα νερά της λίμνης του Loch Ness, για τα κάστρα του Εδιμβούργου, για τα hotdog στις παραλίες της Χάγης, για τις μπύρες της Αμβέρσας, για την αγορά της Κολωνίας και της Βιέννης, για τα τάπας μπαρ της Βαρκελώνης και για τις ταβέρνες της Σικελίας, για τα πανηγύρια και τις σπηλιές με κρασί στα περίχωρα της ισπανικής León, για τον πίδακα στη λίμνη της Γενεύης, για το ψαροχώρι του Mutriku και τα κάμπινγκ στις πλαγιές των βουνών στη χώρα των Βάσκων, για την παλίρροια στις ακτές του Algarve και τα βράχια στο Sagres της Πορτογαλίας, για τα λουκάνικα Klobasy της Πράγας και τις πηγές του Karlovy Vary, για το πέτρινο δάσος της Λέσβου και τα φλαμίνγκο στο νησί Holbox του Μεξικού, για τα μπαράκια στο Soho του Λονδίνου και για το φοινικόδασος στη Πρεβέλης της Κρήτης, για τα φανταστικά παγωτά του Buontalenti στη Φλωρεντία, για την πηγή και τις άγριες καμήλες στην έρημο της Τυνησίας, για το νεκροταφείο της Γένοβας, για το τελεφερίκ κάτω απ’ το μοναστήρι της Montserrat στην Καταλωνία και τον καρβουνιάρη που σε πάει στην Αλεξανδρούπολη… Αλλά προτιμώ να τα δεις με τα μάτια σου, κι αν δεν μπορείς κλείστα και ταξίδεψε με τη μουσική. Σε χαιρετώ με μια ακόμη ερώτηση: Αν ο καθένας μας μπορούσε να στολίσει ένα αστέρι με όνειρα, θα έφταναν όλα τα αστέρια;
Embrace The Glorious Outcast…
Μια απ’ τις αξέχαστες φετινές εμπειρίες θα μείνει κι η λειτουργία του King Dude (americana · blues · alt-country · lo-fi) να τραγουδά μέσα σε εκκλησία. Έχω να σου μεταφέρω πως εκτός από φωνή έχει και πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ. Περισσότερα στο review για το incubate festival. Το φετινό του album Songs of Flesh & Blood - In The Key of Light μου άρεσε πολύ και μακάρι να υπήρχε τρόπος να το χώσω κάπου στην εικοσάδα.
Eyez Οn…
Παρέα με τον/την @PrettyVisitor τραγουδάμε τις μπαλάντες του King Dude στο Νο.14 και χαζεύουμε τα σμήνη του Hior στο Νο. 13.
Same Place Many Moons Ago…
And The Lists keep Growing…
- No.14 - Hior Chronik - Taking the Veil
- No.15 - The Kindling - By Morning
- No.16 - Low - Ones and sixes
- No.17 - Sangre de Muerdago - O Camiño das Mans Valeiras
- No.18 - Of Monsters and Men - Beneath The Skin
- No.19 - The Black Heart Rebellion - People, when you see the smoke, do not think it is fields they’re burning
- No.20 - Sons of Perdition and Jaran Hereid - Fossils
- All Albums
Leave your Message here...