“Sometimes lyrically opaque but instrumentally always ear-catching, with The Wild Grips Kristin McClement has created (with restrained but crucial input from producer/musician Christian Hardy) a debut album of gravitas and maturity which should secure her reputation as a songwriter and musician of depth and character.” – FolkRadio UK
Η φωνή της Kristin McClement έφτασε στ’ αυτιά μου μόλις φέτος μέσα απ’ το κανάλι του χρήστη @tzotzinious, ένα κανάλι-ποταμός για το οποίο θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες. Χρωστάω πολλά σ’ αυτό το κανάλι και πιστεύω μαζί με μένα μερικές χιλιάδες ψυχές. Να ‘σαι πάντα καλά tzotzinious. Θα προτιμούσα να μη σου πω πολλά για την Kristin, παρά μόνο ότι τη μέρα που πρωτάκουσα τη φωνή της έχασα το δρόμο για το σπίτι. Αν θες να ακούσεις περισσότερο, το album είναι σε free streaming απ’ το bandcamp.
Σήμερα θυμήθηκα τη φωνή της μητέρας μου που ένα φεγγάρι μου είπε πως έχει να μου πει πολλά αλλά δεν έβρισκε τα λόγια να εκφραστεί. Της απάντησα εκείνη τη μέρα πως καλύτερα τότε να τραγουδήσει αυτό που είχε μέσα της. Σε μένα δεν τραγούδησε ποτέ ως σήμερα, αλλά ξέρω ότι έχει τραγουδήσει σε άλλους. Να λοιπόν που η κοσμοπλάστρα μουσική μας βοηθάει να εκφράζουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουμε σε κυνήγι λέξεων και εκφράσεων! Κι εκεί είναι που κρύβεται η μαγεία της. Αυτό μου το έμαθε ο δάσκαλος μου στη μουσική. Μαέστρο ήθελε να τον φωνάζουμε, γιατί η ταμπέλα του δασκάλου δεν του καθόταν καλά. Μου ‘λεγε θυμάμαι, όντας 9 χρονών παιδάκι, τα εξής λόγια “ο ήχος που βγάζει η τούμπα είναι η φωνή της ψυχής σου.”
Όλες αυτές τις μέρες έχτισα ένα αμμουδένιo σπίτι στις ακτές του δικού μου νησιού στον ωκεανό της άχρηστης πληροφορίας. Και σ’ αυτό το σπίτι άνοιξα τις πόρτες και ήσουν καλεσμένος. Το στόλισα με φρέσκα μουσικά κουτιά που αγάπησα και τ’ αράδιασα όπως μου ταίριασε σήμερα. Αν μου ζητούσες να το ξαναχτίσω σε ένα μήνα, ένα χρόνο μάλλον θα τα αράδιαζα αλλιώς. Ποιος αλήθεια νοιάζεται; Αυτό που έχει σημασία είναι ότι είμαστε εδώ μαζί. Και το σπίτι αυτό το στόλισα με ιστορίες που μου διηγήθηκε ο ωκεανός. Άλλες λυπημένες, άλλες αστείες, άλλες βαρετές κι άλλες πιο ενδιαφέρουσες. Και σ’ αυτό το σπίτι γελάσαμε, φάγαμε, ήπιαμε. Αν σου έκανα πολλές ερωτήσεις, να με συμπαθάς. Δεν είναι ότι είμαι αδιάκριτος. Απλά αυτή είναι η φύση μου. Να μαθαίνω απ’ τους ανθρώπους, τα ταξίδια τους, τα όνειρα τους.
Θα έχεις ακούσει πως τα αμμουδένια σπίτια μια μέρα γίνονται και πάλι άμμος. Λίγο πριν τα κύματα του ωκεανού, λοιπόν, το παρασύρουν στο βυθό, θα σε παρακαλούσα να πιάσεις ένα ποτήρι με το αγαπημένο σου ποτό, να χαμηλώσεις τα φώτα και να βάλεις να παίζει το ακόλουθο βαλσάκι. Είναι η ώρα να χορέψουμε, να πιούμε και να τραγουδήσουμε παρέα.
“Drink, drink, won’t you drink with me
In the house we filled so lovingly
Waltz, waltz, waltz, won’t you waltz with me
In the clothes that hold us so tenderly.”
— Cheers to the fears governing our lifes!
— Cheers to the unavowed nothingness of the hopeless minds!
Embrace The Glorious Outcast…
Κι ενώ ο χορός στο ρυθμό του βαλς συνεχίζεται, να σου συστήσω τη Πορτογαλό-καναδέζα Awna Teixeira (folk · alt-country · lo-fi) και το φετινό album της ‘Wild One’ που έφτασε στ’ αυτιά μου μέσω του Πορτογάλου συνταξιδιώτη Manuel. Κράτησα αυτό το album για να μπει κάπου ψηλά και τελικά μου έμεινε στα χέρια μαζί μερικά ακόμη. Το ακόλουθο κομμάτι ‘A Sailor’s Dream’ είναι απ’ τα αγαπημένα μου:
Eyez Οn…
Ματιά στον @dementia_inc για στο Taranta Project του Ludovico Einaudi στο Νο.05
Same Place Many Moons Ago…
And The Lists keep Growing…
- No.05 - Kathryn Joseph - Bones You Have Thrown Me And Blood I’ve Spilled
- No.06 - Julia Kent - Asperities
- No.07 - Natural Snow Buildings - Terror’s Horns
- No.08 - Editors - In Dream
- No.09 - Nadine Shah - Fast Food
- No.10 - Last Harbour - Caul
- No.11 - House of Wolves - Daughter of the Sea
- No.12 - Circuit des Yeux - In Plain Speech
- No.13 - Oskar Schuster - Tristesse Télescopique
- No.14 - Hior Chronik - Taking the Veil
- No.15 - The Kindling - By Morning
- No.16 - Low - Ones and sixes
- No.17 - Sangre de Muerdago - O Camiño das Mans Valeiras
- No.18 - Of Monsters and Men - Beneath The Skin
- No.19 - The Black Heart Rebellion - People, when you see the smoke, do not think it is fields they’re burning
- No.20 - Sons of Perdition and Jaran Hereid - Fossils
- All Albums
Leave your Message here...